metallurgydata متالورژی دیتا

متالورژی،نانو،ریخته گری،مدلسازی،جوشکاری،فرج،متالوگرافی،بیومتریال،ایمنی صنعتی،استخراج،عملیات حرارتی،فلزات،مهندسی مواد،خوردگی،دیرگداز

metallurgydata متالورژی دیتا

متالورژی،نانو،ریخته گری،مدلسازی،جوشکاری،فرج،متالوگرافی،بیومتریال،ایمنی صنعتی،استخراج،عملیات حرارتی،فلزات،مهندسی مواد،خوردگی،دیرگداز

metallurgydata       متالورژی دیتا

به لطف خدا،metallurgydata کاملترین و پر بازدیدترین(آمار حقیقی و قابل باز دید)مرجع اطلاعات مواد و متالورژی با بیش از 1300 عنوان ،شامل هزاران متن،کتاب،تصویر،فیلم تخصصی در خدمت شما می باشد.پاسخ به سئوالات و مشاوره رایگان با تجربه20 سال تحقیق و مطالعه در شاخه های مختلف متالورژی.

آماده معرفی طرح ها و واحدهای صنعتی موفق و نو آور بصورت ویدئو و متن در این مجموعه هستیم.

http://kiau.ac.ir/~majidghafouri
09356139741:tel
ghfori@gmail.com
با عرض تقدیر و تشکر از توجه و راهنمایی کلیه علاقمندان
با ctrl+f موضوعات خود را در متالورژی دیتا پیدا کنید

پیامرسان تلگرام: metallurgydata@

بارکد شناسایی آدرس متالورژی
بایگانی

http://s8.picofile.com/file/8316750426/%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%AA.jpg

رباتی که آب‌های آلوده را تصفیه و قابل آشامیدن می‌کنند
تنها کافی است مشتی از این ریزربات ها را به آب بیافزایید تا آنها تمام باکتری های مضر را نابود سازند.
این ربات های کروی شکل بی نیاز از منبع انرژی خارجی هستند و می توانند به راحتی درون آب شنا کرده و باکتری ها را نابود سازند. مشکل مواد شیمیایی تصفیه کنند آب این است که علاوه بر داشتن اثرات نامطلوب بر سلامت انسان، آنها قادر به حذف تمام عوامل بیماری زا نیز نخواهند بود.مهندسین سازنده این ربات های کوچک، نسخه اولیه شناگران مکانیکی خود را تنها با هدف توسعه ریزربات هایی با قابلیت شنا در آب و هدایت از طریق یک منبع نور توسعه داده بودند، اما آنها به تدریج دریافتند که می توان این ماشین ها را مجهز به اسلحه های ضد باکتری ساخت و به جنگ آلودگی های آب فرستاد.

هر کدام از نیم کره های این ماشین های شناگر جنس متفاوتی دارند. یک طرف از جنس منیزیم است و وظیفه ایجاد نیروی محرکه برای شناکردن را فراهم می کند. طرف دیگر آلیاژی از آهن، طلا و نقره دارد.
منیزیم در واکنش با آب تولید حباب های هیدروژن می کند و ربات را به پیش می برد. میکرو ارگانیزم های مضر نیز توسط لایه طلا جذب شده و به واسطه نانوذره های نقره از بین می روند.

برای آزمایش کارایی، دانشمندان تعدادی از ریزربات ها را به ظرفی از آب افزودند که مملو از باکتری خطرناک ای کولای بود. سوخت منیزیومی ربات ها ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دوام آورد و در این مدت بیش از ۸۰ درصد باکتری های موجود در آب نابود شدند.
پس از انجام پاکسازی و به لطف وجود لایه آهنی، می توان به راحتی همه ریزربات ها را به کمک یک آهنربای ساده از درون آب جمع آوری کرد. نکته ارزشمند در این میان آن است که این ربات ها پس از انجام فعالیت خود هیچ ماده مضری را به آب نمی افزایند.