قانون
هوک در فیزیک، مکانیک و دانش مواد کشسانی یا الاستیسیته، تقریبی است نشان
دهندهٔ آن که تغییر طول یک فنر با بار وارد بر آن رابطهٔ مستقیم دارد.
بسیاری از مواد تا زمانی که نیرو از حد کشسانی آن‌ها کمتر باشد همچنان از
این قانون پیروی می‌کنند. موادی که قانون هوک برای آن‌ها تقریب مناسبی
باشد، مواد کشسان خطی یا «مواد هوکی» نام دارند.
موادی که پس از وارد
شدن یک نیرو و تغییر شکل به سرعت به حالت اولیهٔ خود بازمی گردند و
مولکول‌ها و اتم‌های آن‌ها نیز به حالت اولیه و تعادل پایدار پیشین خود باز
می‌گردند، معمولا از قانون هوک پیروی می‌کنند.
یک میله از جنس یک
مادهٔ کشسان را می‌توان مانند یک فنر خطی در نظر گرفت، طول میله L و سطح
مقطع آن A است. افزایش طول میله (کرنش) آن به صورت خطی با تنش کششی σ وارد
بر آن نسبت خطی ثابت دارد. وارون این نسبت خطی را مدول الاستیسیته E
می‌نامند.
مواد تا زمانی که در بازهٔ کشسانی خود باشند (تنش‌های وارد بر
آن‌ها کمتر از تنش تسلیم باشد) از قانون هوک پیروی می‌کنند. در مقابل
موادی مانند کائوچو را مواد غیرهوکی می‌نامند در این مواد ویژگی کشسانی
ماده به تنش وارد بر آن وابسته‌است و به دمای محیط و نرخ بارگذاری نیز حساس
است.
از قانون هوک در ترازوهای فنری، تحلیل تنش و مدل سازی مواد و ... استفاده می‌شود.
سیلیسیم
پرکاربردترین ماده در ساخت تراشه است. این ماده هم از نظر اقتصادی به
صرفه‌است و هم ویژگی‌های بی همتایی دارد. تک‌بلور سیلیسیم یک ماده کامل
هوکی است، بدین معنا که هنگام تغییر شکل پسماند (Hysteresis) نداشته و
ازینرو تلفات انرژی ندارد. همچنین این ویژگی باعث می‌شود تا مقاوت به خستگی
این ماده بسیار بالا باشد
منحنی تنش-کرنش برای فولاد با کربن کم. قانون هوک تنها میان حالت اولیهٔ فولاد تا زمانی که به نقطهٔ تسلیم برسد بر قرار است.(نقطهٔ شمارهٔ ۲)
۱. مقاومت نهایی۲. مقاومت قبل از تسلیم، مطابق نقطهٔ جاری شدن فولاد
۳. شکست
۴. ناحیهٔ سخت شدگی
۵. ناحیهٔ باریک شدگی