metallurgydata متالورژی دیتا

لینک دانلود فیلم ساخت انگشتر داماسک

39 مگابایت

جنگجویان صلیبی اروپایی که به خانه بازگشته بودند،داستان هایی در خصوص تیغه شمشیرهای جنگاوران مسلمان تعریف می کردند که می توانست به راحتی یک دستمال شناور در هوا را ببرد،90 درجه خم بشود و بدون کوچکترین صدمه ای دوباره به شکل اول بازگردد.آنان این فلز را (فولاد دمشقی)می نامیدند.با وجود قرن ها پیشرفت در زمینه علم مواد،این موضوع که استاد کاران مسلمان دقیقا به چه نحوی این فولاد را می ساختند ناشناخته باقی مانده است.در آن زمان آهنگران اروپایی می دانستند که این تیغه ها از فولاد بوته ای ساخته می شود"که از ذوب آهن به همراه مواد گیاهی در بوته آهنگری ساخته می شد"اما قادر نبودند تا تیزی،انعطاف پذیری و خاصیت مواج گونه متمایز آن را تکرار کنند.این فلز محققان بسیاری را از مایکل فارادی گرفته تا دانشمندان علم مواد در عصر حاضر شیفته خود کرده است.جان ورهویون از دانشگاه ایالتی آیوا نشان داده است که تنها انواع خاصی از فولاد بوته ای که دربردارنده عناصر کمیابی همچون وانادیوم هستند،می توانند منجر به کسب الگوی سطحی مناسب این هدف شوند.در سال۲۰۰۶/۱۳۸۵ محققان دانشگاه فنی در سدن آلمان شمشیر ها را با استفاده از مکیروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار دادند و کشف کردند که استحکام آن ها احتمالا ناشی از نانوالیاف و نانولوله های کربنی است و از یک ماده معدنی به نام کربیدآهن ساخته شده اند.مواد کامپوزیتی مدرن نیز استحکام خود را از ساختار های مشابه به دست می آورند.با این وجود،دستورالعمل دقیق ساخت این شمشیر ها هنوز به صورت یک راز باقی مانده است.

پولاد دمشقی پولادی است که در گذشته‌های دور در خاورمیانه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. شمشیرهای دمشقی از پولادی که به پولاد «wootz» مشهور است، ساخته می‌شوند. این نوع پولاد در حدود 300 سال قبل از میلاد مسیح در هندوستان ساخته می‌شده. ویژگی ظاهری خاص این نوع پولاد خطوط و نقوش پیوسته و درهم‌پیچیده‌ای همچون جریان آب است که به آن چهره‌ای منحصربه‌فرد می‌دهد. این نوع پولاد به مقاومت فراوان، سبکی بسیار، انعطاف‌پذیری بالا و نشکن و دارای قابلیت تیز شدن بسیار، مشهور هستند.

روش اولیه ساخت پولاد دمشقی در میان تاریخ گم شده است. چرا که در طول تاریخ از مواد خام اولیه بسیار متنوع و از تکنیک‌های بسیار گوناگونی برای ساخت آن استفاده شده است. روش‌های جدید ساخت این نوع پولاد هنوز نتوانسته تمام ویژگی‌های فوق‌الذکر را ایجاد نماید. البته امروزه بسیاری سازندگان مدعی هستند که روش آنها، همان روش اصیل ساخت پولاد دمشقی است. اما در عمل پولادهای دمشقی اولیه همچنان بی‌همتا هستند.

شهرت و تاریخچه پولاد دمشقی، افسانه‌های متعددی را با خود به همراه داشته است. همچون اینکه شمشیرهای دمشقی می‌توانند لوله یک اسلحه را به دو نیم کنند و یا تار مویی را که روی لبه تیزشان بیافتد را ببرند. اما مدرکی برای اثبات چنین مدعایی وجود ندارد. تحقیقات جدیدی که توسط یک گروه آلمانی در سال 2006 به انجام رسید، نشان داد که در ساخت پولاد دمشقی از نانولوله‌ها و ریزرشته‌های کربنی استفاده شده است. این دستاورد در نشریه‌های «نشنال ژئوگرافیک» و «نیویورک تایمز» به چاپ رسیده است. ایجاد واکنش‌های شیمیایی میکروسکپی در مراحل ساخت این نوع پولاد، باعث می‌شوند که چنین آلیاژ‌هایی برای زمان خود چیزی فوق‌العاده تلقی شوند. امروزه آشکار شده است که خمیر چوب و برگ درختان برای واردکردن کربن به ترکیب آلیاژ در مراحل ساخت این پولاد استفاده می‌شده است و تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که منشأ نانولوله‌های کربنی می‌توانسته از الیاف‌های گیاهی باشد.
 
تاریخچه
بسیاری از محققین بر این عقیده‌اند که این نوع شمشیرها در ابتدا در هندوستان و سریلانکا ساخته‌شده و بعدها به امپراتوری پارس(ایران) وارد شده است. از قرن سوم تا قرن هفدهم میلادی، هندوها شمش‌های پولاد دمشقی را به خاورمیانه صادر می‌کرده‌اند.

مفقود شدن روش ساخت
تکنیک اولیه ساخت این نوع پولاد به تدریج از بین رفت. آخرین مدارک از ساخت و تولید پولاد به روش کهن در سال 1957 به ثبت رسیده است. نظریه‌ها مختلفی در خصوص علت آن بیان شده:
•قطع‌ شدن راه‌های ارتباطی و خطوط بازرگانی میان آسیای جنوبی و خاورمیانه
•کمبود مواد اولیه برای تهیه آلیاژ
•عدم انتقال دانش و فنون مخفی ساخت به نسل‌های بعدی
•مجموعه‌ای از همه عوامل
دو تکنیک بسیار اساسی در ساخت این نوع پولاد همچنان پنهان باقی‌مانده است. اول نحوه کنترل دقیق چرخه حرارت دهی بعد از ریخته‌گری اولیه و حرارت مناسب برای این کار. دوم نحوه حفظ نقش و نگارهای دمشقی بر روی پولاد. یکی از دلایلی که ساخت نمونه‌ای که به طور کامل مشابه پولاد دمشقی باستانی باشد، را مشکل ساخته است، در دسترس نبودن مواد اولیه‌ای (که عمدتاً مواد طبیعی و گیاهی بوده‌اند) است که در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفته.

نمونه‌های امروزی
بهترین نمونه‌های پولادی که شباهت فراوانی به پولاد دمشقی دارد، پولادی است که با روش ریخته‌گری ترکیبی ساخته‌شده باشند. در این روش پولادی مرکب از انواع آلیاژهای مختلفی از آهن با نسبت‌های متفاوتی از کربن ساخته می‌شود. این تفاوت در ترکیب‌ها، تفاوت در رنگ‌ها و جلای پولاد را به دنبال دارد و با انجام تکنیک‌های خاصی، می‌توان نمای دمشقی را به پولاد داد. گرچه بسیاری از خواص منحصربه‌فرد پولاد دمشقی در آن مشاهده نخواهد شد. ویلیام اف موران برای اولین بار در سال 1973 این روش را معرفی کرد. البته روش‌های متعدد دیگری نیز برای تولید چنین پولادهایی ابداع شده است که بیشتر تأکید بر نمای ظاهری مشابه با پولاد دمشقی دارند.
امروزه از این پولادها علاوه بر اسلحه‌سازی،‌ در ساخت لوازم تزئینی و حتی زیورآلات نیز استفاده می‌شود.

وقتی نام شمشیر عربی به گوش می‌رسد، ناخودآگاه نام شمشیر دمشقی به زبان می‌آید. چرا که بسیاری از نام‌آوران و قهرمانان عرب با این شمشیر توانسته‌اند فتوحات بسیاری به همراه آورند. شمشیر در نزد اعراب وسیله زیبایی و تزیین نیست بلکه وسیله‌ای است برای جنگ و نشان افتخار و عزت و شرافت بااین‌حال تا جایی که ممکن بوده جدا از محکم ساختن شمشیرها بر زیبایی هنری آن نیز دقت شده است.شمشیر عربی به چهار نوع تقسیم می‌شود: نصل (نیزه دار) مقبض (دسته دار) غمد (غلاف دار) و حمائل. اعراب نسب شمشیرهای نصل را به هند می‌رسانند که توسط غربی‌ها به دمشق رسیده است. این شمشیر از فولاد آب دیده به دو شکل فولاد سخت و فولاد نرم ساخته می‌شود. رنگش نیز سیاه است و انواع مختلف دارد سیاه روشن سیاه خراسانی و سیاه شامی.

اسلحه‌سازان عرب و فارس و روم همواره در طول تاریخ بر این باور بوده‌اند که در پس ساخت شمشیر دمشقی رازی است و همیشه سعی می‌کردند با تقلید از این شمشیر شمشیرهای خوبی بسازند. اسلوب و نحوه ساخت شمشیر دمشقی تنها از پدر به پسر منتقل می‌شد و به همین دلیل سال‌های سال ساخت این نوع شمشیر از عجایب به شمار می‌رود. فیاض سلیمان السیوفی ۴۳ ساله و یکی از مشهورترین سازندگان شمشیر دمشقی که از اجداد خود ساخت این نوع شمشیر را یاد گرفته می‌گوید: خانواده ما همیشه شمشیر دمشقی را از طلا و مس می‌ساخته و طریقه ساخت شمشیر را تنها به فرزندان خود می‌آموخته است تا شکل همگانی پیدا نکند. وی پسری هشت‌ساله دارد. می‌گوید: نمی‌دانم که دوست داشته باشد این هنر خانوادگی را بیاموزد به همین دلیل سعی دارم شمشیر سازی را به برادرم یاد بدهم. وی می‌افزاید: شمشیر دمشقی شمشیر فرماندهان و امراء بوده و به همین برندگی و استحکامی که داشت از شهرت ویژه‌ای برخوردار بود. قیمت هر شمشیر دمشقی بیش از ۳۰۰ هزار لیره سوری (۶ هزار دلار) است.
اخیراً مجله علمی نیچر به نقل از دانشمندان آلمانی بیان کرده است که شمشیرهای معروف دمشقی که در جنگ‌های صلیبی توسط مسلمانان مورد استفاده قرار می‌گرفته است حاوی رشته‌هایی از نانولوله‌های کربنی است که مسبب استحکام بالای آن بوده است.
 
شاید بعضی از چاقوهای ارزان قیمت چینی را دیده باشید که روی تیغه های آنها طرحهایی شبیه به موج وجود دارد این کار یک تقلید ناشیانه از تیغه های دمشقی است بعلت ارزانی و شباهت آن به تیغه های اصلی از این ترفند استفاده میشود.در اصل تیغه دمشقی از ترکیب چند نوع فولاد متفاوت با آلیاژهای مختلف بوجود می آید ممکن است دو سه یا چند نوع فولاد مختلف با هم ترکیب شوند اما این ترکیب به گونه ای نیست که یک ماده جدید ساخته شود مثال بارز آن تخته سه لایی یا نئوپان است که از ترکیب و چسباندن چند نوع چوب به دست می آید.
در ساخت تیغه های دمشقی یک تیغه اصلی وجود دارد که قطعات دیگر از آلیاژها به آن جوش داده میشود مثلا یک سوهان را در نظر بگیرید که یک زنجیر موتور سیکلت یا اره موتوری به رور آن پیچیده میشود و هر دور آن چند نقطه جوش میخورد سپس این سوهان حرارت دیده تا سرخ شود اما به نقطه ذوب نرسد دراین هنگام کوبیده میشود این کار بدفعات برای رسیدن به ضخامت لازم انجام میشود پس از اتمام کار و برش و تیز کردن تیغه زاج کاری میشود قطعات فولاد موجود در تیغه هرکدام متفاوت از بقیه با زاج واکنش نشان میدهند بعضی سیاه بعضی خاکستری و بعضی دیگر کرومی باقی میمانند وبا کمی سلیقه و ابتکار میتوان طرحهای زیبایی بر روی تیغه ایجاد کرد.