بازیافت آلومینیوم فرایندیست که در آن ضایعات آلومینیوم را می‌توان در محصولات جدید مورد استفاده مجدد قرار داد. این فرایند به مراتب ارزان‌تر از استخراج آلومینیوم جدید از طریق عمل الکترولیز اکسید آلومینیوم (Al2O3) می‌باشد که ابتدا باید سنگ معدن بوکسیت از معادن استخراج شود و پس از آن با استفاده از فرایند بایر(فرایند بایر) تصفیه شده و مورد استفاده قرار گیرد. بازیافت ضایعات آلومینیوم تنها نیاز به ۵٪ از انرژی تولید آلومینیوم جدید را دارد. به همین دلیل، حدود ۳۱ درصد از تمام آلومینیوم تولید شده در ایالات متحده از قراضه بازیافت میشود. بزرگترین بخش ضایعات آلومینیوم فرآوری شده در ظروف نوشیدنی استفاده میشود و بیشتر آن دوباره به قوطی‌های آلومینیومی تبدیل میشود. جایگزین کردن حتی بخش کوچکی از آلومینیوم اولیه در آلیاژهای کارپذیر بوسیلهٔ قراضه‌های بی‌ارزش (که معمولاً این قراضه‌ها دارای ناخالصی‌های مختلف غیرفلزی می‌باشند) بدون اینکه این ناخالصی‌ها تأثیری در کیفیت آلیاژ بگذارد، از نقطه نظر متالورژی بسیار با ارزش است.
مزایای
به طور کلی بازیافت آلومینیوم صرفه جویی قابل توجهی در هزینه‌ها نسبت به تولید آلومینیوم جدید می‌کند، حتی زمانی که هزینه جمع‌آوری، تفکیک و بازیافت در نظر گرفته شود. در بلند مدت، پس‌انداز ملی با کاهش در هزینه‌های مرتبط با محل‌های دفن زباله، معادن، فلزات و حمل و نقل بین‌المللی آلومینیوم خام افزایش پیدا می‌کند.
انرژی
بازیافت آلومینیوم تنها حدود 5 درصد از انرژی مورد نیاز برای تولید آلومینیوم از سنگ بوکسیت را نیاز دارد.
پنج مرحله از فرایند بازیافت
جمع آوری
قوطی نوشیدنی ، فویل سینی و قوطی های آئروسل به طور معمول از خانه ها جمع آوری می شوند. در برخی از برنامه های بازیافت، فویل ها به طور جداگانه جمع آوری می شوند.
مرتب سازی
فلزات مخلوط خواهد شد و به یک مرکز ایستگاه انتقال زباله یا مواد بهبود (MRF) که در آن آنها را به جریان فلز جداگانه طبقه بندی شده اند و فشرده به عدل گرفته شده است.
بازفرآوری
آلومینیوم فشرده به یک کارخانه بازفرآوری انتقال داده می شود، جایی که چهار فرایند خرد کردن، تمیز کردن، ذوب و ریخته گری در آن جا صورت می گیرد. در مرحله نهایی، فلز مذاب به شمش بزرگ تبدیل می شود.
نورد کردن
شمش ها به یک کارخانه نورد انتقال میابد تا نورد شده و به ورق آلومینیوم جهت بسته بندی های جدید تبدیل شود.
تبدیل
ورق آلومینیوم به طیف متنوعی از اقلام بسته بندی تبدیل می شود.
فرایند در قوطی‌های مواد آشامیدنی
روش بازیافت قوطی‌های نوشیدنی آلومینیوم به طور متداول :
1-قوطی‌ها در ابتدا از زباله‌های شهری و معمولاً از طریق جریان گردابی تفکیک می‌شوند و سپس به قسمت‌های کوچک برش داده شده تا به تکه‌ها هم اندازه کاهش حجم پیدا کنند و این برای ماشین‌هایی که آنها را جدا می کنند آسان تر است.
2-قطعات به صورت شیمیایی یا مکانیکی تمیز شده و آنگاه برای حداقل رساندن تلفات اکسیداسیون در زمان ذوب آنها را بلوکه می‌کنند. (سطح آلومینیوم به آسانی زمانی که با اکسیژن در تماس باشد به اکسید آلومینیوم تبدیل میشود)
3-بلوک‌ها در حالی در کوره بارگذاری می‌شوند که دمای کوره ۱۰۰ ±۷۵۰ درجه سانتی گراد است و آلومینیوم مذاب تولید میشود.
تولید شمش با استفاده از کوره‌های بازتابی
آلومینیوم‌های قراضه در یک طیف وسیعی طبقه‌بندی می‌شوند به طور مثال آلومینیوم آهنی (قطعات موتور و غیره)، آلومینیوم تمیز (آلیاژ چرخ). قراضه‌ها بر اساس استاندارد ISRI تقسیم‌بندی می‌شوند. بسته به خصوصیات ریخته‌گری شمش مورد نیاز، آن را در نوع ضایعات استفاده میشود در مذاب شروع بستگی دارد.
نرخ بازیافت
برزیل با بازیافت ۹۸/۲٪ از تولید قوطی نوشابه آلومینیومی که معادل ۱۴/۷ میلیارد قوطی نوشابه در هر سال می‌باشد، رتبه اول در جهان است، بعد از آن ژاپن با ۸۲/۵٪ قرار دارد. برزیل در نمودار بازیافت آلومینیوم به مدت هشت سال در صدر است.
بیش از یکصد میلیارد قوطی آلومینیومی هر ساله در ایالات متحده آمریکا فروخته میشود. اما کمتر از نیمی از آن بازیافت شدند تعداد مشابهی از قوطی های آلومینیومی در کشورهای دیگر نیز سوزانده و یا به محل های دفن زباله فرستاده می شود که هر سال یک و نیم میلیون تن به قوطی های آلومینیومی در سراسر جهان اضافه می شود تمام آن قوطی های زباله شده باید با قوطی های جدید ساخته شده از مواد تازه جایگزین می شود که باعث هدر رفتن انرژی و آسیب گسترده به محیط زیست می شود .
بازیافت آلومینیوم ثانویه
تفاله سفید بر جای مانده از تولید آلومینیوم اولیه و از عملیات بازیافت هنوز شامل مقادیر قابل توجهی از آلومینیوم است که می‌تواند به صنعتی برگردد. فرایند تولید شمش‌های آلومینیومی همراه با مواد زائد بسیار پیچیده است و از طرفی مدیریت این ضایعات بسیار دشوار است. این ضایعات را با آب واکنش می‌دهند که موجب آزادسازی مخلوطی از گازهای (هیدروژن، استیلن و آمونیاک) شده و از آنجا که خود به خود در تماس با هوا مشتعل می‌شوند در نتایج با رطوبت هوا تماس می‌دهند تا مقادیر فراوان از گاز آمونیاک انتشار یابد. با وجود این مشکلات، با این حال، این ضایعات به عنوان یک پرکننده در آسفالت و بتن استفاده می‌شوند.
