فرایند جوش سر به سر میلگرد و یا در اصطلاح فورجینگ سر به سر میلگرد در سال ۱۹۵۲ میلادی و بیشتر به منظور کاربرد در صنایع حمل و نقل ریلی ژاپن ابداع شد، اما با افزایش ساخت و ساز و رشد سازه‌های شهری و بلندمرتبه‌سازی، توجه به مقاوم‌سازی، استحکام بیشتر و حفظ امنیت جانی و مالی این نوع جوش در اهمیت قرار گرفته و به دلیل ضریب ایمنی بالا آن و کاهش هزینه‌ها، جوش سر به سر میلگرد وارد حوزه ساخت و ساز گردید. در این روش به جای بر روی هم قراردادن(به انگلیسی: Overlap) بخش انتهایی میلگردها، دو سر میلگرد بوسیله اعمال حرارت در دمای مشخص و سپس فشار هیدرولیکی(که به دو سر میلگرد وارد می‌آید) به یکدیگر اتصال داده می‌شود. شرح کامل این فرایند در استاندارد JIS ژاپن بیان شده‌است.
مزایای فورجینگ سر به سر
صرفه جویی ۳۰ درصدی در مصرف میلگرد با حذف بر روی هم قراردادن میلگردها(به انگلیسی: Overlap) و پرتها.
کاهش زمان با توجه به کاهش مصرف
کاهش نیروی انسانی با توجه به کاهش مصرف
کاهش کلیه هزینه‌ها از جمله حمل‌ونقل با توجه به کاهش مصرف.
اتصال میلگردهای غیرقابل مصرف به همدیگر و استفاده مجدد از آنها.
کاهش وزن اصلی سازه و متناسب با آن کاهش نیروهای ثقلی جانبی و در نتیجه بالارفتن مقاومت سازه در مقابل زلزله.
کاهش اشتباهات انسانی (جوشکارها معمولاً برای کاهش مصرف میلگردها از طول روی هم قراردادن(به انگلیسی: Overlap) آنها کم می‌کنند که این عمل سبب کاهش مقاومت میلگردها در نقاط اتصال(جوش) و در نتیجه کاهش مقاومت سازه می‌شود.)
امکان لرزه (به انگلیسی: Vibration) بهتر در هنگام بتن ریزی، با توجه به کاهش حجم اضافی میلگردها در نقاط اتصال.
افزایش قابل‌توجه درگیری بتن با میلگردها با توجه به کاهش حجم اضافی میلگردها در نقاط اتصال.
افزایش مقاومت در نقطه اتصال، به‌طوری که مقاومت در این نقطه بیشتر از سایر نقاط در طول میلگرد می‌باشد.
تاییدیه مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
فرایند جوش سر به سر میلگرد موفق به دریافت تاییدیه فنی روش جوشکاری سر به سر میلگرد با گاز استیلن و فشار از مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گردید.
این روش برای اولین بار در اسفند ماه ۱۳۸۸ در ویرایش پنجم کتابچه فناوری‌های نوین ساختمانی مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن نیز معرفی گردید.
در ادامه دانلود کیفیت اصلی فیلم