شعله گردابی ، گرداب‌های کوانتمی

شعله گردابی ، گرداب‌های کوانتمی

⚡️⚡️گرداب‌های کوانتمی و افزایش توان میکروسکوپ الکترونی😳😳
باریکه‌های گردابی، شبیه گردباد می‌چرخد و قابلیت‌های جدیدی به میکروسکوپ الکترونی اضافه می‌کند.
باریکه‌های گردابی در دانشگاه تکنولوژی وین اتریش، به عنوان روشی جدید کشف شده است. امروزه میکروسکوپ‌های الکترونی بخصوص در علم مواد ابزار اساسی هستند. در این دانشگاه باریکه‌های الکترونی تولید شد که چرخشی شبیه گردباد داشتند. این باریکه‌ها را نه فقط می‌توان برای دیدن اجسام، بلکه برای پژوهش در زمینه ویژگی‌های مواد در ابعاد نانو مورد استفاده قرار داد. این زمینه به دانشمندان کمک می‌کند تا باریکه‌هایی با شدت زیاد را نسبت به قبل تولید کنند.
پروفسور پیتر شات‌اشنایدر از مؤسسه فیزیک حالت جامد دانشگاه تکنولوژی وین می‌گوید:«بعد از اینکه باریکه، تکانه زاویه ای بدست می‌آورد، میتواند این تکانه را به جسمی که با آن روبرو می‌شود منتقل کند.» تکانه زاویه ای الکترونها در حالت جامد بشدت به ویژگی‌های مغناطیسی ارتباط دارد. برای علم مواد، ایجاد شرایط تکانه زاویه ای برای باریکه الکترون مزیت بزرگی است.
پیتر شات‌اشنایدر و مایکل اشتروگر پولاخ در این گروه مدتهاست بر روی ایجاد باریکه های شدت بالای تمیز و قابل کنترل کار می‌کنند که قابلیت انتقال در میکروسکوپ‌های الکترونی را داشته باشد. اولین موفقیت‌ها دو سال قبل حاصل شد. در آن زمان باریکه الکترون از ماسک شبکه‌ای ریزی شبیه توری پراش عبور داده شد.

گرداب های آبی یا شعله گردابی جهشی در #مشعل های جهان......

لینک دانلود ویدئو بررسی شعله ، گرداب های آبی
یک تیم در دانشگاه مریلند نوع جدیدی از تورنادو به نام «گرداب های آبی» را کشف کرده اند که شعله ای پاک تر تولید کرده و می تواند برای کاهش انتشارات کربن و سوزاندن نشتی های نفتی با آلاینده های هوایی کمتر استفاده شود.
با نگاه به گرداب های آتش زرد معروف، هدف تیم بررسی چگونگی سوختن این شعله ها در سطح اب بود. در این فرایند، آنها گرداب های آبی را کشف کردند که نوعی از طوفان های آتشی است که تا به حال دیده نشده و کارامدتر و پایدارتر می سوزد و در عین حال انتشارات بسیار کمتری نسبت به انواع مشابه زرد خود تولید می کند.
گرداب های آبی از گرداب های زرد مرسوم ایجاد می شوند. رنگ زرد به دلیل ذرات دوده تابشی است که وقتی اکسیژن کافی برای کامل شدن احتراق وجود نداشته باشد تشکیل می شود. آبی در گرداب نشان می دهد اکسیژن کافی برای سوختن کامل وجود دارد که به معنای دوده کم یا بدون دومده است و در نتیجه سوخت پاک تری به شمار می آید.
گاهی اقدامات تمیزکردن نشتی های نفتی اقیانوس ها شامل احاطه کردن نفت خام با یک لایه ضخیم است که بعد می سوزد و ابرهایی با دود سمی تولید می کند. با توانایی سوختن کامل نفت ها در گرداب های آبی، مقدار آلاینده هایی که به هوا و آب منتشر می شود کاهش می یابد. مانع اصلی این فرایند، تعمیم گرداب آبی از نسخه های آزمایشگاهی کوچک است.
گرداب های آتش کارامدتر از سایر اشکال احتراق است، چون آنها گرمای زیادی برای سطح سوخت تولید می کند که به آنها اجازه سوختن سریع تر و کامل تر را می دهد. در آزمایشات روی آب، ما دیده ایم چگونه سیرکولاسیون گرداب آتش به کشیدن سوخت کمک می کند. اگر ما بتوانیم به یک حالت وابسته به گرداب آبی در مقیاس بزرگ تر برسیم، می توانیم انتشارات هوایی برای وسایل بسیار تمیزتر پاک کردن نشتی را کاهش دهیم.
علاوه بر بهبود راندمان سوخت و تمیزی محیط زیست، گرداب آبی می تواند به عنوان سکویی برای مطالعه چاله ها در آزمایشگاه استفاده شود.
یک گرداب آتش معمولاً آشفته است، اما این گرداب آبی بدون نشانه های صوتی یا بصری بسیار ساکت و پایدار است. این یک کشف بسیار هیجان انگیز است که امکانات مهمی داخل و خارج آزمایشگاه تحقیقاتی ارایه می کند.