ساخت این ماده اگر چه از طبیعت الهام گرفته شده اما این ماده با ریز ساختار معماری شده خود،که توسط یک تیم در موسسه فناوریKarlsruhe(KIT) تولید شده است، نسبت بههمتایان طبیعی خود، نسبت مقاومت / چگالی بهتری ارائه داده است. ساختار اصلی این ماده، با استفاده از یک فرآیند لیزر لیتوگرافی سه بعدی و یا چاپ پلیمر و فرآیند سخت کاری تولید شده است.
انواع ساختارها در ساخت این ماده مورد آزمایش قرار گرفتند از جمله ساختارهای سه گوش، شش گوش و لانه زنبوری. سپس این ساختارها با استفاده از رسوب گاز پوشش داده شدند تا به مقاومت فوق العاده بالایی برسند. دو نوع پوشش از مواد سرامیکی و آلومینا برای این ماده تست شده است. اندازه تقریبی ساختار پلیمری حدودا 50 میکرون در طول، عرض، و ارتفاع است در حالی که ضخامت های مختلفی از ماده پوشش دهنده در محدوده 10 نانومتر تا 200 نانومتر مورد آزمایش قرار گرفتند.
پس از انجام تست های گوناگون، مشاهده شد که ساختار پلیمری لانه زنبوری با پوشش آلومینا به ضخامت 50 نانومتر بالاترین نسبت مقاومت به چگالی را داراست. این ریزساختار معماری شده، عملکرد بهتری نسبت به همتایان سه گوش و شش ضلعی خود که تولید و تست شدند نشان داد. در حالی که با اضافه کردن ضخامت پوشش آلومینایی (یعنی بیشتر از 50 نانومتر)، به مقاومت ساختارها افزوده نشد. این ساختار لانه زنبوری بهینه سازی شده، در فشار 28kg/mm2تخریب شد، با این حال چگالی آن تنها 810kg/m3است که به گفته تیم سازنده آن، این مقداربیشتر از نسبت مقاومت به چگالی استخوان، فولادهای متراکم یا آلومینیوم است.
Jens Bauerاز محققان این پروژه اظهار داشت:"ساختار این ماده جدید و سبک وزن، شبیه به ساختار چارچوب یک خانه نیمه الوار باستون های افقی، عمودی و مورب است. با این تفاوت که اندازه تیرهای ما، تنها 10 میکرومتر است."
این
تیم بیان داشت که مواد ریز ساختار اغلب به عنوان عایق و یا به عنوان موادی
برای جذب شوک و ضربات مورد استفاده قرار می گیرند و چنین موادی با منافذ
باز می توانند به عنوان فیلتر در صنایع شیمیایی استفاده می شود
.
