امام
علی (علیهالسلام) فرمودهاند: «همانا این روز برای کسی عید است که خدا
روزه او را قبول نموده و از قیام (نماز) او تشکر کند، و هر روزی که در آن
معصیت خدا نباشد، همان روز عید است». (نهجالبلاغه، کلمات قصار، 551)
«آگاه
باشید که این روز، روزی است که خدا آن را برای شما عید قرار داده و شما را
برای آن اهل قرار داده است. پس خدا را یاد کنید تا خدا نیز شما را یاد کند
و دعا کنید و از او بخواهید تا بر شما مستجاب کند و زکات فطره خویش را
بپردازید که آن سنت پیامبر شماست و واجبی از سوی خداست» (من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 517)
امام رضا (علیهالسلام) فرمودهاند:
«روز
فطر برای مسلمانان عید گشته تا روز گردهمایی مسلمانان باشد که در آن گرد
هم آیند و برای خدا در این روز به صحرا (فضای باز) درآیند و خدا را به خاطر
منتی که بر آنها نهاده، به بزرگی یاد کنند. پس این روز، روز عید و روز
اجتماع و روز فطر و روز زکات و روز امید و روز تضرع به درگاه الهی است» من
لا یحضره الفقیه، ج 1.
خدایا،
ای اهل بزرگی و عظمت و ای شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و ای شایسته عفو و
رحمت و ای شایسته تقوی و آمرزش، از تو خواهم به حق این روزی که قرارش دادی
برای مسلمانان عید و برای محمد (صلی الله علیه و آله) ذخیره و شرف و فزونی
مقام که درود فرستی بر محمد و آل محمد؛ و درآوری مرا در هر خیری که درآوردی
در آن خیر محمد و آل محمد را؛ و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی
از آن محمد و آل محمد را (که درودهای تو بر او و بر ایشان باد) خدایا از تو
خواهم بهترین چیزی را که درخواست کردند از تو بندگان شایستهات؛ و پناه
برم به تو از آنچه پناه بردند از آن، بندگان شایستهات.