برنز
سیلیسیوم (Silicon Bronze) نام دیگر آلیاژهای مس - سیلیسیم است. اغلب
برنزهای سیلیسیم 1 تا 3% سیلیسیم دارند. گاهی برای بهبود خواص به آنها
مقدار کمی آهن و منگنز افزوده می‌شود. جدول زیر ترکیب شیمیایی، خواص
مکانیکی و کاربردهای خاص دو آلیاژ برنز سیلیسیم را نشان می‌دهد که بیش از
همه کاربرد دارند.
برنزهای
سیلیسیم به دلیل مقاومت به خوردگی و نیز استحکام و چقرمگی نسبتاً زیاد در
مقایسه با فولاد های کم کربن، کاربرد مهندسی پیدا کرده‌اند. برای بسیاری از
کاربردهای آنها جایگزین ارزان تری برای برنزهای قلع دار هستند زیرا بجز
در مورد خوردگی حفره‌ای، آنها در آب دریا مقاومت به خوردگی خوبی دارند.
این آلیاژها می‌توانند ریخته گری یا کارسرد یا گرم شوند. خواص مکانیکی
برنزهای کم سیلیسیم و پر سیلیسیم در جدول بالا آمده است. استحکام کششی این
آلیاژها از 40 تا 56 ksi در شرایط تابکاری شده تغییر می کند. با کار سرد
شدید برای ایجاد حالت فنری، استحکام آنها را می توان تا 145 ksi افزایش
داد.
ریزساختار برنز سیلیسیم
انتهای
غنی از مس نمودار مس- سیلیسیم در دیاگرام فازی مس و سیلیسیم آمده است.
حداکثر حلالیت سیلیسیم در مس حدود 5.3% در دمای 843 درجه سانتیگراد است. از
آنجا که این حلالیت در دمای اتاق به حدود فقط 4% می‌رسد این آلیاژها
قابلیت رسوب سختی ندارند. ریزساختار آلیاژ برنز سیلیسیم اِوِردور
(96Cu-%3Si-%1Mn%) در شرایط تابکاری شده مطابق شکل زیر است. این آلیاژ
نیز مانند سایر برنزهای α با نوارهای دوقلویی در داخل دانه ها مشخص می
گردد.
